Cipangopaludina chinensis

Soorten van het geslacht Cipangopaludina kunnen worden geïdentificeerd door hun relatief grote bolvormige schelpen en concentrisch gemarkeerde opercula. De schaal is conisch en dun maar solide, met een scherpe top en relatief hogere torenspits en verre lichaamskrans. Deze soort heeft een kleine en ronde navel en de spits wordt geproduceerd in een hoek van 65-80 °. Cipangopaludina chinensis vertoont lichte kleuring als een juveniele en olijfgroene, groenachtig bruine, bruine of roodbruine pigmentatie als een volwassene. De binnenste kleur is wit tot lichtblauw. Het oppervlak van de schaal is glad met duidelijke groeilijnen. De shell heeft 6.0 - 7.0 whorls. Bellamya chinensis is een grote gastropodensoort in het algemeen 40 mm in schaalhoogte en 30 mm in schaalbreedte, de grootste is 60 mm hoog en 40 mm breed. De schaalhoogte kan oplopen tot 65 mm. Cipangopaludina chinensis heeft een breedte-hoogteverhouding van 0,74-0,82. De opening is eivormig met een eenvoudige buitenlip en binnenlip. In juvenielen vertoont de laatste shell whorl een duidelijk carina en de shell bevat groeven met 20 striae / mm tussen elke groef. Jongeren hebben ook een gedetailleerd patroon op hun periostracum, bestaande uit 2 apicale en 3 lichaamswervelrijen haren met lange haken aan de uiteinden, verschillende richels en vele andere haren met korte haken. De schaal van Cipangopaludina chinensis groeit allometrisch (de hoogte neemt sneller toe dan de breedte) en doet dit in een verminderde snelheid in vergelijking met Cipangopaludina japonica, zodat de schaal van de volwassene minder langwerpig is dan die van zijn soortgenoot. De radula kan ook verschillen tussen Cipangopaludina japonica en Cipangopaludina chinensis, maar er is zoveel variatie, zelfs binnen één soort, dat het geen goed diagnostisch kenmerk is. Als algemene gids had de radula van Cipangopaludina chinensis in één Noord-Amerikaanse populatie echter zeven kleine knobbels op de marginale tand en een grote centrale knobbeltje met vier kleine knobbels aan weerszijden. Mysterieslakken (in tegenstelling tot appelslakken) hebben geen sifon. Ze bevallen levend en zoals alle waterslakken hebben ze maar één set tentakels.