Blauwgestreepte snapper

Het lichaam is matig diep van profiel, met het dorsale profiel van het hoofd steil aflopend, met een goed ontwikkelde preoperculaire inkeping en knop. Identificerende morfologische kenmerken zijn onder meer het aantal kieuwwekers op het onderste lidmaat van de eerste boog, waarvan 13 of 14, met het totaal aantal rakers op de eerste boog nummering 20 tot 22. De rugvin bestaat uit 10 stekels anterieur aan 14 of 15 zachte stralen , terwijl de aarsvin drie stekels en zeven of acht zachte stralen heeft. De borstvinnen hebben 15 of 16 stralen, waarbij de staartvin lichtjes uitgestrekt is. De rij schubben op de rug komt schuin boven de zijlijn uit, die 48 tot 51 schalen bevat. Deze soort kan een lengte van 40 cm (16 inch) bereiken, hoewel de meeste niet groter zijn dan 25 cm (9,8 inch). De kleur is waarschijnlijk het meest diagnostische kenmerk van de vis, vooral wanneer hij leeft of vers uit het water komt. De achterkant en zijkanten van de vis zijn heldergeel, waarbij de onderkant en onderkant van de kop vervagen tot wit. Vier helderblauwe strepen lopen in de lengterichting langs de zijkant van de vis, met verschillende vage grijsachtige strepen aan de onderkant van de zijkanten. De meeste vinnen zijn geel.

Het lichaam is matig diep van profiel, met het dorsale profiel van het hoofd steil aflopend, met een goed ontwikkelde preoperculaire inkeping en knop. Identificerende morfologische kenmerken zijn onder meer het aantal kieuwwekers op het onderste lidmaat van de eerste boog, waarvan 13 of 14, met het totaal aantal rakers op de eerste boog nummering 20 tot 22. De rugvin bestaat uit 10 stekels anterieur aan 14 of 15 zachte stralen , terwijl de aarsvin drie stekels en zeven of acht zachte stralen heeft. De borstvinnen hebben 15 of 16 stralen, waarbij de staartvin lichtjes uitgestrekt is. De rij schubben op de rug komt schuin boven de zijlijn uit, die 48 tot 51 schalen bevat. Deze soort kan een lengte van 40 cm (16 inch) bereiken, hoewel de meeste niet groter zijn dan 25 cm (9,8 inch). De kleur is waarschijnlijk het meest diagnostische kenmerk van de vis, vooral wanneer hij leeft of vers uit het water komt. De achterkant en zijkanten van de vis zijn heldergeel, waarbij de onderkant en onderkant van de kop vervagen tot wit. Vier helderblauwe strepen lopen in de lengterichting langs de zijkant van de vis, met verschillende vage grijsachtige strepen aan de onderkant van de zijkanten. De meeste vinnen zijn geel.