Manta

De gigantische oceanische mantarog kan groeien tot een schijfgrootte van maximaal 7 m (23 ft) met een gewicht van ongeveer 3.000 kg (6.600 lb), maar de gemiddelde waargenomen grootte is 4,5 m (15 ft). Het is dorsoventraal afgeplat en heeft grote, driehoekige borstvinnen aan weerszijden van de schijf. Aan de voorkant heeft het een paar cefalische vinnen die voorwaartse verlengingen van de borstvinnen zijn. Deze kunnen in een spiraal worden opgerold om te zwemmen of kunnen worden uitgezet om water in de grote, naar voren wijzende, rechthoekige mond te kanaliseren wanneer het dier zich voedt. De tanden bevinden zich in een band van 18 rijen en zijn beperkt tot het centrale deel van de onderkaak. De ogen en de wonderen bevinden zich aan de zijkant van het hoofd achter de cephalische vinnen en de kieuwsleuven bevinden zich op het ventrale (onder) oppervlak. Het heeft een kleine rugvin en de staart is lang en zweepachtig. De mantarog heeft geen stekelige staart zoals de nauw verwante duivelsstralen (Mobula spp.) Maar heeft een knopachtige uitstulping aan de basis van zijn staart. De huid is glad met een verstrooiing van conische en nokvormige knobbeltjes. De kleur van het dorsale (bovenste) oppervlak is zwart, donkerbruin of staalachtig blauw, soms met een paar bleke vlekken en meestal met een bleke rand. Het ventrale oppervlak is wit, soms met donkere vlekken en vlekken. De markeringen kunnen vaak worden gebruikt om individuele vissen te herkennen. Mobula birostris lijkt qua uiterlijk op Mobula alfredi en de twee soorten kunnen verward zijn omdat hun verspreiding overlapt. Er zijn echter onderscheidende kenmerken.