Ruwe pissebed

De ruwe pissebed heeft zoals alle pissebedden een duidelijk gesegmenteerd, langwerpig ovaal en afgeplat lichaam met een grijze kleur. Op de rugsegmenten zijn vele, zeer kleine wrat-achtige bobbeltjes aanwezig die een ruw oppervlak veroorzaken. De pissebed bestaat van voor naar achter uit twee vrij lange, gesegmenteerde antennes en een kleine kop die de vorm van een kroon heeft. De kunstig gevormde samengestelde ogen bestaan uit een groepje ocelli aan weerszijden van de kop, de pissebed kan hier overigens niet best mee zien. Het lichaam van de ruwe pissebed bestaat uit segmenten waarvan er zeven tot de borststuksegmenten behoren en elk één paar poten dragen. De segmenten aan de achterzijde zijn de achterlijfssegmenten, deze dragen geen poten. Aan de achterzijde zijn aan de buikzijde de pleopoden te zien, waarop kieuwen staan die zorgen voor de ademhaling. Ten slotte heeft de pissebed twee stekel-achtige uitsteeksels aan de achterzijde, die een tastfunctie hebben en uropoden of borstelpoten worden genoemd. Bij verstoring kan de pissebed al zijn ledematen intrekken onder het rugpantser. De kleur van de ruwe pissebed is meestal grijs, met lichtere randen van de segmenten en vaak lichtere tot gelige vlekjes op de rug. Een belangrijk verschil met de kelderpissebed (Oniscus asellus) is het ontbreken van wazige, schimmelachtige grote witte vlekken op de bovenzijde. Soms komen ook meer bruin-oranje exemplaren voor, hoewel deze zeldzaam zijn. Ook purperachtige exemplaren komen voor, maar deze zijn geïnfecteerd met een iridovirus, waarna verbindingen in het afgestorven weefsel de pissebed blauw kleuren. Eenmaal blauw leeft de pissebed doorgaans niet lang meer.