Zebrina detrita

De schelp is stevig, langgerekt eivormig, heeft een stompe top en 6,5-7,5 langzaam in grootte toenemende matig bolle windingen die van elkaar gescheiden zijn door een ondiepe sutuur. De mondopening is langgerekt driehoekig (scheef 'peervormig') met een scherpe hoek aan de bovenzijde en neemt iets minder dan 1/3 van de totale schelphoogte in beslag. De onderzijde van de mondopening staat scheef naar achteren gericht. De mondrand is discontinu, niet of slechts weinig verdikt, stomp. Bij jonge dieren is de mondrand dunner waardoor deze zwakker is dan bij volwassen dieren. Er is een nauwe navel die ongeveer voor de helft bedekt is. Het schelpoppervlak is glad en glanzend en heeft tamelijk grove, onregelmatige groeilijnen. Vooral op de oudere windingen zijn zeer fijne spiraallijnen aanwezig. De schelp is grijswit tot crèmekleurig, soms egaal gekleurd maar vaak met onregelmatige donkere iets doorschijnende, bruin tot roodviolet gekleurde radiale banden. De mondrand is wit gekleurd. Afmetingen van de schelp breedte: 12 mm hoogte: 25 mm Dit zijn maximale maten. Daarnaast varieert de vorm sterk: er komen zowel slanke als gedrongen vormen voor. Dit heeft ook aanleiding gegeven tot het beschrijven van een aantal ondersoorten waarvan de status onduidelijk is. De meeste malacologen beschouwen de namen van deze ondersoorten als volledig synoniem aan de soortnaam.